Mefisto...diabeĹ czy anioĹ?
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (pdof) nakłada pewne ograniczenia dotyczące zaliczania wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej do kosztów uzyskania przychodów.
Kluczowe są tutaj artykuły: 22.1, 22.8, 22a.1 i 23 ustawy pdof, które zawierają następujące zapisy w interesującej nas kwestii:
"Art. 22.1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23..."
"8. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23."
"Art. 22a.1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zwane środkami trwałymi."
"Art. 23. 1. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:
...
4) odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania,
46) poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt. 36 , z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego , w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, według określonego wzoru,
47) składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 EURO, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia".
"Przepis ust. 1 pkt 46 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1".
Zapisy te wydają się skomplikowane, ale ich sens można ująć następująco:
Jeśli samochód figuruje w firmowej ewidencji środków trwałych, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszelkie wydatki związane z jego eksploatacją, z zachowaniem ograniczenia dotyczącego wysokości odpisów amortyzacyjnych i składek na ubezpieczenia.
Przykład:
Samochód kosztował 100.000 zł, co stanowiło równowartość 25.000 EURO wg kursu w dniu jego przekazania do użytkowania. Ustalona składka na ubezpieczenie wyniosła 8.000 zł. W koszt uzyskania przychodu możemy zaliczyć kwotę:
20000/25000 * 8000 = 6400 zł.
Jeśli samochód nie figuruje w ewidencji środków trwałych, w koszty zalicza się wszelkie prawidłowo udokumentowane, faktycznie poniesione wydatki związane z jego eksploatacją, ale z jednym zasadniczym ograniczeniem - do wysokości wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach. Ilość kilometrów wynika z ewidencji przebiegu pojazdu,
Limit ten nie dotyczy rat opłat czynszu leasingowego, jeżeli tylko umowa spełnia warunki przewidziane w ustawie.
Ewidencja przebiegu pojazdu
Ewidencja przebiegu pojazdu musi zawierać co najmniej następujące rubryki:
nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.
Samochód pracownika
Często zdarza się, że pracownik wykorzystuje swój własny samochód w celach służbowych do jazd lokalnych. Przysługuje mu wtedy ryczałt, który pracodawca zalicza do kosztów uzyskania, ale który od 01.01.2004 r. stanowi przychód opodatkowany pracownika. Ryczałt wypłaca się na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy pracownikiem a pracodawcą. Maksymalna ilość kilometrów, (którą ustala pracodawca) rozliczana co miesiąc jest zależna od ilości mieszkańców miejscowości w której pracodawca ma siedzibę i wynosi:
do 100.000 mieszkańców - 300 kilometrów,
od 100.000 - 500.000 mieszkańców - 500 kilometrów,
powyżej 500.000 mieszkańców - 700 kilometrów.
Przy jazdach zamiejscowych (delegacjach) ryczałt wylicza się przyjmując faktycznie przejechaną liczbę kilometrów. Te kilometry nie zmniejszają limitu wynikającego z wielkości miejscowości.
Każdy dzień nieobecności w pracy powoduje zmniejszenie powyższych limitów o jedną dwudziestą drugą limitu.
Kradzież lub remont powypadkowy samochodu
Art. 23. 1. ustawy pdof w punkcie 48 mówi:
"Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów ... strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym."
Jeżeli nie ubezpieczyłeś samochodu od kradzieży, a padł on tej kradzieży ofiarą - nie możesz strat z tego tytułu zaliczyć w koszt uzyskania przychodu. Jeśli jednak samochód był ubezpieczony, a odszkodowanie nie pokryło w pełni szkody, różnicę możesz zaliczyć do kosztów uzyskania. Należy jednak pamiętać o dotychczasowej amortyzacji.
Przykład:
Kupiłeś samochód, za który zapłaciłeś 35.000 zł, i tyle wyniosła ustalona dla niego wartość początkowa. Po sześciu miesiącach eksploatacji samochód skradziono, a po dalszych trzech wypłacono odszkodowanie. Jednak odszkodowanie wyniosło jedynie 29.000 zł. W koszty uzyskania przychodu możesz zaliczyć:
35.000 zł - 29.000 zł - kwota dokonanych odpisów amortyzacyjnych (np. 35.000 * 0,2/12 * 6) = 6.000 zł - 3.500 zł = 2500 zł
Rozważania powyższe dotyczą samochodu będącego własnością osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (lub wspólnika spółki cywilnej). W przypadku osoby prawnej samochód będący własnością firmy musi zostać ujęty w ewidencji środków trwałych, jeśli spełnia pozostałe warunki dotyczące zaliczania do środków trwałych.
źródło: podatki.pl
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl katkaras.opx.pl
Kluczowe są tutaj artykuły: 22.1, 22.8, 22a.1 i 23 ustawy pdof, które zawierają następujące zapisy w interesującej nas kwestii:
"Art. 22.1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23..."
"8. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23."
"Art. 22a.1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zwane środkami trwałymi."
"Art. 23. 1. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:
...
4) odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania,
46) poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt. 36 , z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego , w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, według określonego wzoru,
47) składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 EURO, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia".
"Przepis ust. 1 pkt 46 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1".
Zapisy te wydają się skomplikowane, ale ich sens można ująć następująco:
Jeśli samochód figuruje w firmowej ewidencji środków trwałych, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszelkie wydatki związane z jego eksploatacją, z zachowaniem ograniczenia dotyczącego wysokości odpisów amortyzacyjnych i składek na ubezpieczenia.
Przykład:
Samochód kosztował 100.000 zł, co stanowiło równowartość 25.000 EURO wg kursu w dniu jego przekazania do użytkowania. Ustalona składka na ubezpieczenie wyniosła 8.000 zł. W koszt uzyskania przychodu możemy zaliczyć kwotę:
20000/25000 * 8000 = 6400 zł.
Jeśli samochód nie figuruje w ewidencji środków trwałych, w koszty zalicza się wszelkie prawidłowo udokumentowane, faktycznie poniesione wydatki związane z jego eksploatacją, ale z jednym zasadniczym ograniczeniem - do wysokości wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach. Ilość kilometrów wynika z ewidencji przebiegu pojazdu,
Limit ten nie dotyczy rat opłat czynszu leasingowego, jeżeli tylko umowa spełnia warunki przewidziane w ustawie.
Ewidencja przebiegu pojazdu
Ewidencja przebiegu pojazdu musi zawierać co najmniej następujące rubryki:
nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.
Samochód pracownika
Często zdarza się, że pracownik wykorzystuje swój własny samochód w celach służbowych do jazd lokalnych. Przysługuje mu wtedy ryczałt, który pracodawca zalicza do kosztów uzyskania, ale który od 01.01.2004 r. stanowi przychód opodatkowany pracownika. Ryczałt wypłaca się na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy pracownikiem a pracodawcą. Maksymalna ilość kilometrów, (którą ustala pracodawca) rozliczana co miesiąc jest zależna od ilości mieszkańców miejscowości w której pracodawca ma siedzibę i wynosi:
do 100.000 mieszkańców - 300 kilometrów,
od 100.000 - 500.000 mieszkańców - 500 kilometrów,
powyżej 500.000 mieszkańców - 700 kilometrów.
Przy jazdach zamiejscowych (delegacjach) ryczałt wylicza się przyjmując faktycznie przejechaną liczbę kilometrów. Te kilometry nie zmniejszają limitu wynikającego z wielkości miejscowości.
Każdy dzień nieobecności w pracy powoduje zmniejszenie powyższych limitów o jedną dwudziestą drugą limitu.
Kradzież lub remont powypadkowy samochodu
Art. 23. 1. ustawy pdof w punkcie 48 mówi:
"Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów ... strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym."
Jeżeli nie ubezpieczyłeś samochodu od kradzieży, a padł on tej kradzieży ofiarą - nie możesz strat z tego tytułu zaliczyć w koszt uzyskania przychodu. Jeśli jednak samochód był ubezpieczony, a odszkodowanie nie pokryło w pełni szkody, różnicę możesz zaliczyć do kosztów uzyskania. Należy jednak pamiętać o dotychczasowej amortyzacji.
Przykład:
Kupiłeś samochód, za który zapłaciłeś 35.000 zł, i tyle wyniosła ustalona dla niego wartość początkowa. Po sześciu miesiącach eksploatacji samochód skradziono, a po dalszych trzech wypłacono odszkodowanie. Jednak odszkodowanie wyniosło jedynie 29.000 zł. W koszty uzyskania przychodu możesz zaliczyć:
35.000 zł - 29.000 zł - kwota dokonanych odpisów amortyzacyjnych (np. 35.000 * 0,2/12 * 6) = 6.000 zł - 3.500 zł = 2500 zł
Rozważania powyższe dotyczą samochodu będącego własnością osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (lub wspólnika spółki cywilnej). W przypadku osoby prawnej samochód będący własnością firmy musi zostać ujęty w ewidencji środków trwałych, jeśli spełnia pozostałe warunki dotyczące zaliczania do środków trwałych.
źródło: podatki.pl