Mefisto...diabeĹ czy anioĹ?
Dawca ma wiele obowiązków wobec swoich biorców, obowiązków zarówno w trakcie tworzenia przedsiębiorstwa biorcy, jak i dalszego działania w systemie. Przede wszystkim dawca powinien:
1) posiadać formalne prawo do używania nazwy handlowej swojej sieci, znaku handlowego lub
innych, wyróżniających znaków identyfikacyjnych, aby móc udzielić biorcy zgody na ich używanie. Jest to bardzo poważny obowiązek, wiąże się bowiem z udzielaniem biorcy prawa pełnego korzystania z renomy własnego przedsiębiorstwa, a także przyjęcia na siebie ryzyka uszczuplenia tej renomy w przypadku niepowodzenia.
2) móc zagwarantować ciągłe dostawy wyrobów, półfabrykatów poprzez własną ofertę lub pośrednictwo czy rekomendację wskazanych dostawców;
3) ujawnić swoje tajemnice zawodowe, które wypracował w swoim przedsiębiorstwie i które będą miały podstawowe znaczenie dla sukcesu całego przedsięwzięcia, ale również zastrzec nie ujawnianie ich przez biorcę osobom trzecim. Mogą obejmować one: zasady organizacyjne, receptury, źródła dostaw, zasady
obsługi klienta, zasady prowadzenia promocji itd.;
4) zapewnić stałą opiekę organizacyjną i szkoleniową zarówno w zakresie rozruchu przedsięwzięcia, jak i w czasie dalszej współpracy. Obejmuje ona m.in.
- pomoc polegającą na wskazaniu źródeł materiałów i podstawowych wykonawców,
- pomoc przy prowadzeniu prac nad aranżacją placówki (sklepu, restauracji
czy punktu usługowego), stałe szkolenia;
5) prowadzić globalną kampanię reklamową na rzecz całej sieci;
6) prowadzić badania rozwojowe, w tym w zakresie organizacyjnym, marketingowym, reklamowym i dzielenie się ich wynikami z franczyzobiorcami;
7) wykazać się efektami prowadzenia swej działalności w odpowiednio długim czasie.
Świadomość wielu obowiązków powinna obligować dawcę do: opracowania dobrej i sprawdzonej w jednostkach pilotażowych koncepcji działania i w jej ramach określenia przedmiotu franczyzy, określenia terytorium działania biorcy, warunków, jakie musi spełniać przedsiębiorstwo biorcy i on sam (jego predyspozycje zawodowe), procedury doboru biorców. Dawca powinien określić swoje źródła dochodów,
system zaopatrzenia, system sprawozdawczości i procedury kontrolne.
Dawca powinien opracować: podręcznik operacyjny, pakiet franczyzy, sposób jego promocji,
a następnie sposób sprzedaży licencji. Powinien zapewnić niezbędnych pracowników, którzy będą sprzedawać licencję i w dalszej perspektywie sprawować nadzór nad pracą sieci. Do obowiązków dawcy należy również przygotowanie umowy franczyzowej i procedur jej negocjowania.
Co najwazniejsze?
- Sieć franczyzowa musi być zawsze postrzegana jako całość, działać w oparciu o jednolitą koncepcje marketingową, w której biorca powinien pełnić istotną, ściśle określoną rolę.
- Wypracowana przez dawcę strategia powinna zawsze mieć na celu utrwalania znaku handlowego (marki firmy) i temu podporządkowane powinny być wszystkie działania. Działalność marketingowa może być bardziej lub mniej scentralizowana, zależnie od polityki firmy ustalane są koszty działań marketingowych.
Może być wspólny fundusz reklamy, w którym uczestniczy finansowo biorca, może działania globalne finansować tylko dawca. Dawca musi liczyć się z tym, że z reguły biorca uzupełnia działania promocyjne, gdy zachodzi potrzeba uwzględnienia specyfiki, np. terenu jego działania lub specyfiki samego produktu wymagającego wzmocnionych czy specjalnych promocji.
- Ważny jest image firmy, na dobry image trzeba zapracować satysfakcjonującymi klienta dobrami i usługami, które są wynikiem również dobrej organizacji i zarządzania. Istotne jest, aby dawca umiał wypracować swój własny styl, aby umiał odróżnić się na rynku od innych. Jak wskazuje dotychczasowa praktyka, wszystkie przedsięwzięcia, które odniosły sukces rynkowy były innowacyjne, różniły się od innych i to powodowało, że właśnie były wybierane przez nabywców.
- Opracowana koncepcja przedsiębiorstwa musi być sprawdzona w praktyce i potwierdzona sukcesem. Ma to bezpośredni związek z posiadaniem znaku handlowego lub marki na rynku, gdyż tylko w praktycznej działalności można zdobyć uznanie klientów i zapewnić sobie ich lojalność dla znaku. Zakup pakietu franczyzowego dla biorcy będzie miał sens tylko wtedy, gdy dawca zapewni mu sukces rynkowy.
- System, metody, narzędzia stosowane w sieci franczyzowej powinny być tak opracowane, aby mogły być każdorazowo stosowane przy wchodzeniu do sieci nowych jednostek. Przesłanek do opracowań wzorcowych powinny dostarczyć wyniki osiągane w jednostkach pilotażowych. Należy jednak pamiętać, że to, co zadziałało w jednostce pilotażowej, niekoniecznie musi dawać takie same efekty w jednostce biorcy, stąd ważne jest, aby uwzględnić uwarunkowania funkcjonowania poszczególnych biorców.
- System franczyzy powinien być oparty na utrzymaniu lojalności biorców i zwiększaniu ich motywacji do pracy w ramach sieci. W przypadku systemu franczyzowego jest to zadanie trudniejsze niż w przypadku klasycznego przedsiębiorstwa. Dbając o public relations trzeba brać pod uwagę, że sieć franczyzowa to początkowo kilka, a w przyszłości kilkanaście czy nawet kilkaset odrębnych firm. Dlatego bardzo ważny jest wypracowany system komunikowania się z biorcami i umożliwienie im wzajemnej komunikacji.
- Udzielanie licencji franczyzy ma być dla dawcy źródłem jego dochodów i umożliwiać mu rozwój przedsiębiorstwa. Powinien jednak zdawać sobie sprawę z tego, że w początkowym okresie funkcjonowania wartość sprzedaży w placówkach biorców może być stosunkowo mała, ale z drugiej strony dochody powinny przekroczyć koszty organizacji sieci. Stąd też ważne jest, aby wysokość opłat uzależniona została od konkretnej sytuacji, zbyt niski ich poziom może spowodować trudności w utrzymaniu renomy systemu, z kolei zbyt wygórowane „wpisowe” może zniechęcić potencjalnych biorców. Dlatego też należy wyprzedzająco zbadać dostępność pomocy finansowej zarówno dla siebie, jak i przyszłych biorców. Projekt przygotowany przez dawcę powinien być na tyle dobry, aby przekonać instytucje świadczące pomoc (np. bank), a następnie dać dawcy szansę na wystąpienie w roli poręczyciela lub tylko doradcy finansowego.
- Dawca musi się liczyć z tym, że biorca może wymagać udostępnienia wielu informacji dotyczących jego firmy. Wprawdzie w Polsce nie ma prawnego obowiązku ujawniania takich informacji, funkcjonuje on w wielu krajach europejskich i Stanach Zjednoczonych i to, co dawca będzie chciał biorcy udostępnić, zależy tylko i wyłącznie od jego dobrej woli, niemniej w interesie dawcy leży, żeby biorca był świadomy, do jakiej sieci przystępuje, jakie ma szanse odniesienia sukcesu w tym określonym systemie.
Źródło: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl katkaras.opx.pl
1) posiadać formalne prawo do używania nazwy handlowej swojej sieci, znaku handlowego lub
innych, wyróżniających znaków identyfikacyjnych, aby móc udzielić biorcy zgody na ich używanie. Jest to bardzo poważny obowiązek, wiąże się bowiem z udzielaniem biorcy prawa pełnego korzystania z renomy własnego przedsiębiorstwa, a także przyjęcia na siebie ryzyka uszczuplenia tej renomy w przypadku niepowodzenia.
2) móc zagwarantować ciągłe dostawy wyrobów, półfabrykatów poprzez własną ofertę lub pośrednictwo czy rekomendację wskazanych dostawców;
3) ujawnić swoje tajemnice zawodowe, które wypracował w swoim przedsiębiorstwie i które będą miały podstawowe znaczenie dla sukcesu całego przedsięwzięcia, ale również zastrzec nie ujawnianie ich przez biorcę osobom trzecim. Mogą obejmować one: zasady organizacyjne, receptury, źródła dostaw, zasady
obsługi klienta, zasady prowadzenia promocji itd.;
4) zapewnić stałą opiekę organizacyjną i szkoleniową zarówno w zakresie rozruchu przedsięwzięcia, jak i w czasie dalszej współpracy. Obejmuje ona m.in.
- pomoc polegającą na wskazaniu źródeł materiałów i podstawowych wykonawców,
- pomoc przy prowadzeniu prac nad aranżacją placówki (sklepu, restauracji
czy punktu usługowego), stałe szkolenia;
5) prowadzić globalną kampanię reklamową na rzecz całej sieci;
6) prowadzić badania rozwojowe, w tym w zakresie organizacyjnym, marketingowym, reklamowym i dzielenie się ich wynikami z franczyzobiorcami;
7) wykazać się efektami prowadzenia swej działalności w odpowiednio długim czasie.
Świadomość wielu obowiązków powinna obligować dawcę do: opracowania dobrej i sprawdzonej w jednostkach pilotażowych koncepcji działania i w jej ramach określenia przedmiotu franczyzy, określenia terytorium działania biorcy, warunków, jakie musi spełniać przedsiębiorstwo biorcy i on sam (jego predyspozycje zawodowe), procedury doboru biorców. Dawca powinien określić swoje źródła dochodów,
system zaopatrzenia, system sprawozdawczości i procedury kontrolne.
Dawca powinien opracować: podręcznik operacyjny, pakiet franczyzy, sposób jego promocji,
a następnie sposób sprzedaży licencji. Powinien zapewnić niezbędnych pracowników, którzy będą sprzedawać licencję i w dalszej perspektywie sprawować nadzór nad pracą sieci. Do obowiązków dawcy należy również przygotowanie umowy franczyzowej i procedur jej negocjowania.
Co najwazniejsze?
- Sieć franczyzowa musi być zawsze postrzegana jako całość, działać w oparciu o jednolitą koncepcje marketingową, w której biorca powinien pełnić istotną, ściśle określoną rolę.
- Wypracowana przez dawcę strategia powinna zawsze mieć na celu utrwalania znaku handlowego (marki firmy) i temu podporządkowane powinny być wszystkie działania. Działalność marketingowa może być bardziej lub mniej scentralizowana, zależnie od polityki firmy ustalane są koszty działań marketingowych.
Może być wspólny fundusz reklamy, w którym uczestniczy finansowo biorca, może działania globalne finansować tylko dawca. Dawca musi liczyć się z tym, że z reguły biorca uzupełnia działania promocyjne, gdy zachodzi potrzeba uwzględnienia specyfiki, np. terenu jego działania lub specyfiki samego produktu wymagającego wzmocnionych czy specjalnych promocji.
- Ważny jest image firmy, na dobry image trzeba zapracować satysfakcjonującymi klienta dobrami i usługami, które są wynikiem również dobrej organizacji i zarządzania. Istotne jest, aby dawca umiał wypracować swój własny styl, aby umiał odróżnić się na rynku od innych. Jak wskazuje dotychczasowa praktyka, wszystkie przedsięwzięcia, które odniosły sukces rynkowy były innowacyjne, różniły się od innych i to powodowało, że właśnie były wybierane przez nabywców.
- Opracowana koncepcja przedsiębiorstwa musi być sprawdzona w praktyce i potwierdzona sukcesem. Ma to bezpośredni związek z posiadaniem znaku handlowego lub marki na rynku, gdyż tylko w praktycznej działalności można zdobyć uznanie klientów i zapewnić sobie ich lojalność dla znaku. Zakup pakietu franczyzowego dla biorcy będzie miał sens tylko wtedy, gdy dawca zapewni mu sukces rynkowy.
- System, metody, narzędzia stosowane w sieci franczyzowej powinny być tak opracowane, aby mogły być każdorazowo stosowane przy wchodzeniu do sieci nowych jednostek. Przesłanek do opracowań wzorcowych powinny dostarczyć wyniki osiągane w jednostkach pilotażowych. Należy jednak pamiętać, że to, co zadziałało w jednostce pilotażowej, niekoniecznie musi dawać takie same efekty w jednostce biorcy, stąd ważne jest, aby uwzględnić uwarunkowania funkcjonowania poszczególnych biorców.
- System franczyzy powinien być oparty na utrzymaniu lojalności biorców i zwiększaniu ich motywacji do pracy w ramach sieci. W przypadku systemu franczyzowego jest to zadanie trudniejsze niż w przypadku klasycznego przedsiębiorstwa. Dbając o public relations trzeba brać pod uwagę, że sieć franczyzowa to początkowo kilka, a w przyszłości kilkanaście czy nawet kilkaset odrębnych firm. Dlatego bardzo ważny jest wypracowany system komunikowania się z biorcami i umożliwienie im wzajemnej komunikacji.
- Udzielanie licencji franczyzy ma być dla dawcy źródłem jego dochodów i umożliwiać mu rozwój przedsiębiorstwa. Powinien jednak zdawać sobie sprawę z tego, że w początkowym okresie funkcjonowania wartość sprzedaży w placówkach biorców może być stosunkowo mała, ale z drugiej strony dochody powinny przekroczyć koszty organizacji sieci. Stąd też ważne jest, aby wysokość opłat uzależniona została od konkretnej sytuacji, zbyt niski ich poziom może spowodować trudności w utrzymaniu renomy systemu, z kolei zbyt wygórowane „wpisowe” może zniechęcić potencjalnych biorców. Dlatego też należy wyprzedzająco zbadać dostępność pomocy finansowej zarówno dla siebie, jak i przyszłych biorców. Projekt przygotowany przez dawcę powinien być na tyle dobry, aby przekonać instytucje świadczące pomoc (np. bank), a następnie dać dawcy szansę na wystąpienie w roli poręczyciela lub tylko doradcy finansowego.
- Dawca musi się liczyć z tym, że biorca może wymagać udostępnienia wielu informacji dotyczących jego firmy. Wprawdzie w Polsce nie ma prawnego obowiązku ujawniania takich informacji, funkcjonuje on w wielu krajach europejskich i Stanach Zjednoczonych i to, co dawca będzie chciał biorcy udostępnić, zależy tylko i wyłącznie od jego dobrej woli, niemniej w interesie dawcy leży, żeby biorca był świadomy, do jakiej sieci przystępuje, jakie ma szanse odniesienia sukcesu w tym określonym systemie.
Źródło: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości